چگونه ارائه ی ترغیب کننده ای داشته باشیم؟

با پاسخگویی به این 3 سوال ترغیب کننده تر باشید:
ارائه ها به صورت دوقطبی هستند، یا عاشقشان می شوید یا از آنها متنفر می شوید. ارائه شما می تواند شما را به عنوان یک سخنران خوب و کسی که در ذهن شنوندگان ماندگار می شود، معرفی نماید و یا به عنوان یک سخنران ضعیف و کسی که در ذهن نمی ماند. به بیانی دیگر ارائه ها می توانند شما را برنده یا بازنده بسازند. 
یک سخنرانی خوب می تواند به شما در شناساندن برند شخصیتان، مقام و یا شغلتان کمک کند.
اگر شما بتوانید ارائه تان را به گونه ای سازماندهی کنید که برای حرکت به سمت یک پروژه موفق سرعت بخش باشد و با ایجاد جرقه هایی درون شنوندگان، تغییرات شخصی ای در آنها ایجاد کنید که باعث گردد آنها به مشارکت و عمل تشویق و ترغیب شوند، شما توانسته اید به یک جایگاه مناسب در ذهن شنوندگان دست یابید که شما و سخنانتان را دارای ارزش گوش دادن می دانند. 
حال باید دانست که چگونه افراد را می توان به عمل کردن و مشارکت تشویق و ترغیب نمود؟
برای ساختن یک سخنرانی تأثیرگذار از کجا باید شروع کرد؟

ابتدا باید به پند حکیمانه استیفن کوی رجوع کنیم که می گوید " با نگاهی به پایان شروع کن". 
یک سخنرانی مشوق و ترغیب کننده نیازمند شفافیت حول موضوعی است که شنونده ها را به سوی آن سوق می دهید.
بنابراین لازم است قبل از اینکه شروع به تقسیم بندی اسلایدهای ارائه تان بکنید، با یک قلم و خودکار بنشینید و به سوالات زیر پاسخ دهید.
1- می خواهید در پایان ارائه تان، شنوندگان شما چه تفکرات و تصوراتی داشته باشند؟
2- می خواهید احساسات آنها بعد از ارائه تان چگونه باشد؟
3- چگونه عمل های متفاوتی دارند وقتی ایده های ارائه شده در سخنرانیتان را بگیرند؟
پاسخ به این 3 سوال (فکر کردن، احساس کردن، عمل کردن) دیدگاه کلی و خوبی به شما می دهد که چه مسائلی در ارائه تان نیاز است آورده شود تا به اهدافی که در نظر دارید دستیابید.
برای مثال، شخصی که می بایست یک پروژه خلاقانه برای یکی از بزرگترین موسسات مالی جهان ارائه بدهد را در نظر بگیرید . او سخنرانی اش را با هدف ساده " آموزش همراه با پروژه" شروع کرده بود. این یک اشتباه رایج است که اغلب حرفه ای ها هم مرتکب آن می شوند.
آنها بر این باور غلط هستند که آموزش دادن یک گروه بوسیله عنوان کردن حقایق به تنهایی برای تشویق و برانگیختن آنها کافی است. مطمئناً وقتی که جمله آخر را بخوانید متوجه می شوید که هیچ کس با بیان حقایق تشویق و ترغیب نمی شود و چقدر این نوع تفکر اشتباه است.
تعجب بر انگیز نیست که چرا بعضی از ارائه ها خشک و کسل کننده هستند.
وقتی که این 3 سوال رو مرور می کنیم نارسایی ها و خلأهای ارائه این فرد دیده می شود.
هدف او این بود که شنوندگان، این ارائه را به عنوان یک فرصت بزرگی برای کسب و کار دریابند، بنابراین ما ارائه را به صورتی قسمت بندی کردیم که نشان بدهیم کسب و کار چگونه بدون پروژه بی استفاده و ناکارآمد خواهد شد.
ما پیش بینی های واضحی نسبت به آینده مسائل (با المان های داستان گونه)ارائه دادیم که آنها چگونه خواهند بود اگر حرکتی رو به جلو و پیشبرنده داشته باشند و یا خیر.
هدف دیگر او از ارائه اش این بود که افراد بجای اینکه نسبت به انجام یک کار نو احساس سردرگمی و ناامیدی داشته باشند احساس هیجان و شوق نسبت به پروژه داشته باشند.
بنابراین، ما قسمتی را در ارائه، در رابطه با سودهای مخصوص سازمان ها، تیم ها و اعضای تیم ها اضافه بر سودی که به کمپانی می رسد باید در نظر بگیریم.
به این صورت ما میدان دید را به سطحی شخصی تر بردیم که به این سوال ذهنی شان که "چه چیزی عاید من می شود" پاسخ بدهیم.
عملاً به معنا ی ساده و روان بیان شده بود که " بیایید شروع کنیم".

زمانی می توان از افراد مشارکت بیشتری داشت که راه کار یا گام های واضحی برای آنها تعریف کرده باشیم.
بنابراین بهتر است او ارائه خود را با یک "راهنمای شروع مشارکت" جایگزین کند که گام های مشارکت هر قسمت مشخص باشد.
او قبل از اینکه ارائه اش توسط شرکت امضا گردد متوجه شد که می تواند ارائه ترغیب کننده تری داشته باشد وقتی که به این 3 سوال کلیدی پاسخ دهد. سوال های مربوط به فکر، احساس و عمل به ارائه دهندگان کمک می کند که ارائه ای داشته باشند که با فعال کردن این 3 قریضه در شنوندگان، باعث شود که آنها از ایده های شما بیشتر تأثیر بگیرند.
در سوال مربوط به فکر کردن، شما برای اینکه دریابید شنوندگان چگونه متفاوت فکر می کنند ابتدا باید بفهمید که در حال حاضر آنها چگونه فکر می کنند(عدم توافق، تصور نادرست و غیره)، سپس باید پروسه مهندسی معکوس لازم بزنید تا بتوانید آنها را وادار کنید که نسبت به ایده هایتان مثبت نگاه کنند. 
سوال مربوط به احساس کمک می کند تا عواطف خاصی را با استفاده از زبان و نکات تصویری استخراج کنید.
نهایتاً سوال های مربوط به عمل شما را به سمت جزئیات سوق می دهند، چیزی که در عمده سخنرانی ها وجود ندارد.
وقتی که ذهن و قلب شنوندگان را آنگونه که می خواهید تغییر دادید باید به آنها یک راه روشن و تعریف شده برای رسیدن به دیدگاه تازه بیان شده خود بدهید.
این 3 سوال را برای قدرت بخشیدن به ترغیب کننده تر بودن سخنرانی هایتان استفاده کنید و ببینید که چگونه خودتان و ایده هایتان برای مدت طولانی بعد از سخنرانی هایتان در ذهن ها ماندگار خواهد شد.

 

منبع: entrepreneur

مترجم : مهسا غضنفری